من یه پارچه آسمونم واسه پَر گرفتن تو
تا ابد به جون می گیرم سختی پریدن تو
من میشم هوای پرواز تو بشو ترانه ی من
بی تو که معنی نداره شعر عاشقونه ی من
فکر نکن زندگی خوابه حیف بی صدا بشینی
می خوام تا آخر دنیا از شقایق جون بگیری
جای تو،تو آسموناس توی واژه های شعره
جایی که قلب جنونم بنده ی صدای عشقه
به خدای آسمونم واسه پر کشیدن تو
تا ابد به جون می گیرم سختی پریدن تو
ای تو ای مومن ترانه پر بگیر توی وجودم
بشکن این سدِ سکوتُ خو بگیر به آشیونم